Καταρχήν είμαι πολύ χαρούμενη που βλέπω πως διαβάζονται τα blogs μου από πολλά άτομα..τα περισσότερα από τα οποία δεν με γνωρίζουν καν. Δεύτερον είμαι καλά μπορώ να πω. Άρχισα να γίνομαι καλύτερα..και νιώθω λιγότερο άρρωστη. Το έμμεσο κλείσιμο του Facebook μου ,μου κάνει καλό. Θα πουν θα πουν αλλά στο τέλος θα σταματήσουν να ασχολούνται βλακωδώς μαζί μου. Τρίτον η ζωή επιφυλάσσει πολλές ,πάρα πολλές εκπλήξεις. Εμείς οφείλουμε απλά να τις δεχόμαστε.
Πλέον χα
ίρομαι όταν χτυπάει το τηλέφωνο μου επειδή είναι κάποιος φίλος που θέλει να μου μιλήσει. Κάποιος που ενδιαφέρεται πραγματικά και θέλει να μάθει νέα μου ή έχει ανάγκη να μου πει κάποια θέματα του και να του πω την γνώμη/συμβουλή μου.Χαίρομαι επίσης που φίλοι μου μου θυμίζουν ότι τους λείπω. Και εμένα μου λείπουν :/
Χαίρομαι όταν αυτά τα άτομα με εμπιστεύονται.
Χαίρομαι επειδή ξέρω πως μερικά από αυτά τα άτομα με αγαπάνε. Οι λέξεις είναι λέξεις αλλά οι πράξεις είναι πραγματικότητα.
Χαίρομαι που αγαπάω κάποια άτομα. Αυτά που αξίζουν. Για μένα. Για τους ίδιους.
Είναι όμορφα συναισθήματα όλα αυτά. Ελπίζω να τα νιώθετε και εσείς. Και να μην χαζοχαίρεστε για ένα σχόλιο στην φωτογραφία σας. Όλα είναι ανούσια αν δεν είναι πραγματικά.
~Είναι τα όνειρα αυτά που σπάζουν και φέρνουν πόνο πολύ.
Είναι αυτά τα οποία πιστεύουμε πως είναι.
Δεν φταίνε αυτά που είναι πραγματικότητα αλλά εμείς που τα είδαμε λάθος.~
Να δέχεσαι τα πράγματα λοιπόν που τα "είδες" λάθος. Να μην τα αφήνεις να επηρεάζουν την αγάπη σου. Η αγάπη είναι χαρά, όχι πόνος =]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου