Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Σε έψαξα ,σε έχασα ,σε βρήκα και δεν θέλω να φύγεις.

Για μια στιγμή πίστεψα πως θα σε χάσω,και σε έχασα.
Την επόμενη σκέφτηκα πως σε έχασα για πάντα. Πήγα να τρελαθώ. Άρχισα να κλαίω και εκεί έμοιαζα με μικρό παιδί. Δεν ήξερα τι να κάνω,ούτε πως να σε κρατήσω. Δεν ήμουν καλά,ήθελα να κλάψω. Σε είχα χάσει.


Και τότε ήρθες ξανά..για να μου πεις να προσέχω και να φύγεις..Και τότε δεν σε άφησα..τότε ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου..δεν μπορούσα να σε αφήσω.Μείνε.Εδώ.

Γύρισες δειλά και με κοίταξες με τα δυο σου υπέροχα μάτια..γεμάτα απορία..ίσως αμφιβολία..ίσως έκπληξη. Εγώ σου χαμογέλασα..δειλά και ίσως λίγο λυπημένα..Μείνε.Μην φεύγεις.

Μπόρα ήταν..θα περάσει..Αρκεί να είσαι εδώ,να δούμε μαζί το ουράνιο τόξο,αλλά και όταν το ουράνιο τόξο χαθεί εσύ να είσαι πάλι εδώ.

Λένε..πως οι νεράιδες πεθαίνουν όχι μόνο όταν αμφιβάλεις γι αυτές.. αλλά και όταν τις ξεχάσεις..

Μείνε.Εδώ.Σαγαπάω.Αλήθεια.


2 σχόλια:

  1. 4 λέξεις...
    Μείνε..
    Εδώ..
    Σ'αγαπάω...
    Αλήθεια...

    Η πιο δυνατή η τελευταία.. Αλήθεια.... Πόση αλήθεια κρύβουν τα λόγια σου.. και πόση αλήθεια τα συναισθήματα σου....

    όλα πάνε καλά όταν έχεις στην καρδιά σου τόση αλήθεια..

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @next_day Σευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχόλια σου.Είναι αλήθεια ότι πλέον μόνο η αλήθεια έχει μείνει μέσα μου και αυτή είναι που μας οδηγεί στο σωστό. Καλή εβδομάδα να έχεις επίσης!!

    @Xenia-Isolde <3:')

    ΑπάντησηΔιαγραφή