Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Η συμπεριφορά μας και η αποδοχή ή η απόρριψη από τους γύρω μας. Οι επιλογές των άλλων και η αξιολόγηση τους





Εντάξει..αλλά ΩΣ ΕΔΩ.

Δέχομαι πως πολλές φορές προσπαθώ με κάθε τρόπο να εκνευρίσω τους γύρω μου,να τους αγανακτήσω,να τους κάνω να εξ οργισθούν, να με μισήσουν,να τους κάνω να μου επιτεθούν! Να βγάλουν επιτέλους από μέσα τους αυτό που σκέφτονται και να το εκφράσουν.(Μιλάω πάντα για τα άτομα που είναι σημαντικά για μένα,με άκυρους και άγνωστους δεν ασχολήθηκα ποτέ,για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρεξήγηση.).

Και το καταφέρνω! Αλλά όχι πάντα. Μερικά άτομα δεν σπάνε,δεν εκδηλώνουν τον εξοργισμό τους. Κρατάνε τα συναισθήματά τους για τους εαυτούς τους..και έτσι δεν επέρχεται καμία λύση στο εκάστοτε πρόβλημα.

Ορισμένες φορές δεν είμαι περήφανη για τους τρόπους μου,μπορώ να δικαιολογηθώ,αλλά προτιμώ να νομίζουν πως είμαι κακιά. Προτιμώ οι άλλοι να κρίνουν το "είναι" μου..αλλά να μην ξεχνούν και το "φαίνεσθαι" Τα φαινόμενα απατούν πολλές φορές. Αυτό που εγώ επιλέγω να δείχνω ίσως να μην είναι ο καλύτερος εαυτός..όμως οι άνθρωποι που πραγματικά σε νοιάζονται και σε αγαπούν ξέρουν να ψυχαναλύουν την συμπεριφορά σου..και να βλέπουν τα γιατί. Αυτά τα άτομα αξίζουν για μένα. Αυτοί που δεν παραδίδονται αλλά δίνουν μάχη.

Φαίνομαι λοιπόν ένας δύσκολος άνθρωπος γενικά,και έχουν παρατήσει την μάχη μαζί μου πολλά άτομα..όπου αυτή τους η παραίτηση με πλήγωσε πραγματικά,γιατί περίμενα παραπάνω από αυτούς. Τα πολύ λίγα άτομα που μπόρεσαν να δουν πίσω από αυτό που δείχνω,πίσω από τον αυθόρμητο οξύθυμο χαρακτήρα μου,πίσω από τις πολλές απρεπέστατες εκφράσεις μου ξέρουν πόσο εύκολο είναι τελικά να με εξευμενίσει κάποιος..να με ηρεμήσει και να με πάρει με το μέρος του.

Δεν είναι λίγες οι φορές που έγινα χαλί να με πατήσουν,ενώ περισσότερες ήταν οι φορές που ένιωσα την αχαριστία,την ψευτιά,την υποκρισία να αναβλύζει από ανθρώπους που τους άφησα να με μάθουν..έστω και ελάχιστα. Και το να παραχωρήσεις σε κάποιο άτομο να εισέλθει σε πτυχές τις προσωπικότητας σου είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η εμπιστοσύνη σου προς αυτό το άτομο όχι μόνο καλλιεργήθηκε αλλά ανεβαίνει κιόλας τον στύλο που τελειώνει στο ολοκληρωτικό δόσιμο.

--------------------------------

Οι επιλογές είναι επιλογές. Έτσι λοιπόν κάποιοι επιλέγουν την αλήθεια,ενώ κάποιοι άλλοι το να παραμένουν τυφλοί. Οι επιλογές όμως,λυπάμαι που το λέω,δεν είναι καθαρά προσωπική απόφαση. Με πολλές από τις επιλογές μας δεν επηρεάζουμε και αλλάζουμε μόνο τη δική μας ζωή αλλά και των γύρων μας.
Είμαι της γνώμης πως όταν παίρνεις μια απόφαση θα πρέπει να την έχεις φιλοσοφήσει σωστά,να είσαι σίγουρος γι αυτή. Αν πρόκειται να είναι "ολίγων" καταστρεπτική για τους γύρω σου ,φρόντισε να μην είναι και για σένα τελικά .
Δεν δύναμαι ούτε αντέχω να βλέπω άτομα να κατηγορούν άλλους για τις επιλογές τους. Το δέχομαι πως μερικοί μας αναγκάζουν με την συμπεριφορά τους να λάβουμε μέτρα που ίσως δεν μας είναι και τόσο ευχάριστα στο παρόν,αλλά είναι για ένα καλύτερο μέλλον..είναι αυτό που έπρεπε να γίνει πάση θυσία για να γίνουμε εμείς καλύτερα. Όταν όμως έχουμε κάποιο πρόβλημα συνεννόησης με άτομο δικό μας,που το αγαπάμε, το νοιαζόμαστε και ξέρουμε πως δεν θα αντέξουμε να το πληγώσουμε επειδή είναι σα να πληγώνουμε τους ίδιους μας τουρ εαυτούς,είμαι της άποψης πως πρέπει να σταθούμε δίπλα του,να γίνουμε μαχητές με ειρηνικά όπλα και μέσα, να του δώσουμε να καταλάβει πιο είναι το πρόβλημα μας,και να προσπαθήσουμε και εμείς να καταλάβουμε το δικό του. Και για όλα αυτά τι χρειάζεται;; Αγάπη :) Και αφήστε να λένε μερικοί πως η αγάπη δεν φτάνει..γιατί όλοι μας ίσως την έχουμε και την νιώθουμε αλλά αυτό που καλούμαστε από την ζωή να μάθουμε είναι πως να την χρησιμοποιούμε.


Υ.Γ θα ήθελα να ακούσω και την γνώμη σας..ποια είναι η δική σας άποψη. Μπορείτε να αφήσετε σχόλιο και δεν είναι απαραίτητο να έχετε λογαριασμό εδώ. Και οποιεσδήποτε ανησυχίες έχετε θα χαίρομαι να τις ακούω. Ευχαριστώ πολύ και για τα μηνύματα σας στο Facebook!!

2 σχόλια:

  1. Είναι πολύ ώριμοι οι προβληματισμοί σου και έχουν πολύ ενδιαφέρον γιατί θα τους περίμενε κανείς από κάποιον πολύ μεγαλύτερο από σένα. Αυτό είναι πολύ θετικό αλλά και «στρεσογόνο».
    Ένα πολύ δύσκολο επίτευγμά είναι - και το ξέρω από πείρα - είναι να αφήσει κάποιος τον εαυτό του να είναι ο εαυτός του. Αυτό αφαιρεί τεράστιο βάρος άγχους όταν το κατορθώσεις. Εκτός του ότι χαίρεσαι και στιγμές που πριν δεν μπορούσες. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Θέλει δουλειά. Καμιά δε έγνοια δεν έχουμε για το πως δείχνουμε στους άλλους. Αρκεί με τον εαυτό μας να είμαστε ευχαριστημένοι.
    Μοιάζουν λίγο τετριμμένα τα παραπάνω αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα. Γιατί απλούστατα ξέρουμε ποιος είναι αυτός ο κύριος ΕΑΥΤΌΣ μας;
    Αν σε κούρασα συγγνώμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ απόλυτα πως πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας.Σαφως και είμαι.Αλλά ο "εαυτός μας" έχει τον δικό του χαρακτήρα , και σε ορισμένες καταστάσεις αντιδρά όχι και τόσο ξεκάθαρα για διάφορους καθημερινούς λόγους όπως αυτοπροστασία,καχυποψία,φόβο,ίσως και ανασφάλεια. Τώρα θα μου πείτε πως αφού έχουμε γνωρίσει τον εαυτό μας θα πρέπει να τα έχουμε ξεπεράσει όλα αυτά..αλλά δεν είναι έτσι. Υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που θέλουν το καλό μας,αλλά και άλλοι που όχι,μη εσκεμμένα ίσως μας βλάψουν(π.χ προδίδουν την εμπιστοσύνη μας,παρασύρονται και λένε πράγματα που ακόμα δεν είναι σίγουροι γι αυτά κλπ.)Ίσως γι αυτό είναι λίγο κωδικοποιημένες ορισμένες συμπεριφόρες..και απλά πιστεύω όποιος νοιάζετε να τις "αποκςδικοποιήσει" και να έρθει "πίσω από τα λόγια" ,αυτός ίσως αξίζει λίγο παραπάνω από αυτούς που δεν το κάνουν .
    Εννοείτε πως δεν με κουράσατε! Κάθε σχόλιο σας ευπρόσδεκτο πάντα! :D
    Και ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή